Co to jest Play Therapy
Poprzez bawienie się terapeuci mogą pomóc dzieciom nauczyć się bardziej adaptacyjnych zachowań w sytuacjach, w których dziecko prezentuje deficyty emocjonalne, czy społeczne
O metodzie Play Therapy
Co to jest Play Therapy?
Play Therapy jest uporządkowanym, teoretycznym podejściem do terapii, opartym o procesy uczenia się i komunikowania się dziecka (Carmichael, 2006; Landreth, 2002; O.Connor & Schaefer, 1983). Metoda ta wykorzystuje podstawową aktywność dzieci, którą jest bawienie się. Terapeuta pełnią w niej aktywną rolę, gdyż poprzez emocjonalne dostrojenie się do dzieci, dają im możliwość wyrażenia siebie poprzez zabawę. W czasie terapii, dzięki bezwarunkowej akceptacji terapeutów, dzieci mają możliwość zaistnienia i bycia sobą. Terapeuci długofalowo, strategicznie wykorzystują Play Therapy do pomocy dzieciom w wyrażaniu tego, co jest dla nich problematyczne, wtedy, kiedy dzieci nie mają werbalnych umiejętności do wyrażenia swoich myśli i uczuć (Gil, 1991).
Poprzez bawienie się terapeuci mogą pomóc dziecku nauczyć się bardziej adaptacyjnych zachowań w sytuacjach, w których prezentuje ono deficyty emocjonalne, czy społeczne (Pedro-Carroll & Reddy, 2005). Pozytywna relacja, która rozwija się pomiędzy terapeutą i dzieckiem podczas sesji Play Therapy dostarcza korekcyjnych doświadczeń emocjonalnych, które są niezbędne dla leczenia (Moustakas, 1997). Play Therapy może być również wykorzystywana do stymulowania rozwoju poznawczego, ponadto zapewnia wgląd w dysfunkcjonalne sposoby myślenia dziecka oraz jego wewnętrzne konflikty, dostarczając dziecku sposobów ich rozwiązania (O?Connor & Schaefer, 1983; Reddy, Files-Hall & Schaefer, 2005)
Terapia Play Therapy krok po kroku
Rozpoczęcie terapii Play Therapy
Play Therapy jest uporządkowanym, teoretycznym podejściem do terapii, opartym o procesy uczenia się i komunikowania się dziecka (Carmichael, 2006; Landreth, 2002; O.Connor & Schaefer, 1983). Metoda ta wykorzystuje podstawową aktywność dzieci, którą jest bawienie się. Terapeuta pełnią w niej aktywną rolę, gdyż poprzez emocjonalne dostrojenie się do dzieci, dają im możliwość wyrażenia siebie poprzez zabawę. W czasie terapii, dzięki bezwarunkowej akceptacji terapeutów, dzieci mają możliwość zaistnienia i bycia sobą. Terapeuci długofalowo, strategicznie wykorzystują Play Therapy do pomocy dzieciom w wyrażaniu tego, co jest dla nich problematyczne, wtedy, kiedy dzieci nie mają werbalnych umiejętności do wyrażenia swoich myśli i uczuć (Gil, 1991).
Poprzez bawienie się terapeuci mogą pomóc dziecku nauczyć się bardziej adaptacyjnych zachowań w sytuacjach, w których prezentuje ono deficyty emocjonalne, czy społeczne (Pedro-Carroll & Reddy, 2005). Pozytywna relacja, która rozwija się pomiędzy terapeutą i dzieckiem podczas sesji Play Therapy dostarcza korekcyjnych doświadczeń emocjonalnych, które są niezbędne dla leczenia (Moustakas, 1997). Play Therapy może być również wykorzystywana do stymulowania rozwoju poznawczego, ponadto zapewnia wgląd w dysfunkcjonalne sposoby myślenia dziecka oraz jego wewnętrzne konflikty, dostarczając dziecku sposobów ich rozwiązania (O?Connor & Schaefer, 1983; Reddy, Files-Hall & Schaefer, 2005)
